تنباکو در فرهنگ جهان قدیم

این احتمال وجود دارد که ملوانانی که در اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم از قاره آمریکا به بنادر مختلف اروپا بازمی‌گشتند، عادت سیگار کشیدن را با خود به همراه داشتند.

اروپای شمالی رسم سیگار کشیدن پیپ را که در امتداد سواحل اقیانوس اطلس شمالی رایج بود، اتخاذ کردند و اسپانیایی ها نیز رسم سیگار کشیدن را که در نواحی اطراف دریای کارائیب رایج بود، به ارمغان آوردند.

بسیاری از اروپایی ها بر این باور بودند که تنباکو یک داروی نوشدارو است، یک گیاه جدید که می تواند در سنت های پزشکی غربی گنجانده شود و به عنوان یک داروی تقریباً جهانی تجلیل شود.

در اواخر قرن شانزدهم، دکتر اسپانیایی نیکلاس موناردس ادعا کرد که تنباکو گرسنگی را کاهش می دهد، به عنوان یک آرام بخش و مسکن عمل می کند و حتی درمان سرطان است.

کمپانی عیان

توتون ، تنباکو ، تنباکو عمده

با این حال، این دیدگاه با مخالفت دیگران از جمله جیمز اول پادشاه انگلستان مواجه شد.

کتاب ضد تنباکو جیمز، که در سال 1604 منتشر شد، سیگار کشیدن را به عنوان «یک عادت منفور برای چشم، نفرت‌انگیز برای بینی، مضر برای مغز، خطرناک برای ریه‌ها، و در بوی سیاه و متعفن آن، شبیه به دود وحشتناک استیگی» توصیف کرد.

در جاهای دیگر، پاپ‌های اوربان هشتم و اینوسنتی نهم گاوهای پاپ را صادر کردند و کسانی را که در کلیسا خفه می‌کردند تکفیر می‌کردند، سلطان عثمانی مراد چهارم سیگار کشیدن را جرم بزرگ می‌دانست و روس‌ها در صورت گرفتار شدن در حال سیگار کشیدن، مشروط به بریدن بینی‌شان می‌شدند. با این وجود، پذیرش تنباکو در فرهنگ جهان قدیم با حمایت اشراف و فرمانروایان مختلف همراه بود.

به عنوان مثال، تنباکو در سال 1560 توسط ژان نیکوت (که نام گیاه‌شناسی نیکوتین و تنباکو، Nicotiana tabacum، از او گرفته شده است) به دربار کاترین دو مدیسیس و توسط سر والتر رالی که خود او بود وارد دربار الیزابت اول شد.

توسط سر فرانسیس دریک با سیگار آشنا شد

کمپانی عیان

توتون ، تنباکو ، تنباکو عمده

وبسایت شخصی حسنعلی...